Hətta Təbrizlə bağlı mahnıllarımız belə sövet dönəmində bilərəkdən təhrif edilib. "Qaragilə" mahnısında o məşhur misra əslində  ilkində belə yazılıb:

 Təbrizin küçələri dolanbadolan. 
  Amma xanəndələrimiz Təbrizim əvəzinə şəhərim oxuyublar. 
  Şəhərin küçələri dolanbadolan. 
Yaxud Baba Mahmudoğlunun oxuduğu-

Yar, oyana döndər məni,
   Bu yana döndər məni
   Ürəyim yaralıdı
    Təbibə göndər məni-

 bəndini götürək. Əslində ilkin variantda bu belə səslənib:

       Yar, o yana göndər məni,
       Bu yana göndər məni,
       Ürəyim yaralıdı
       Təbrizə göndər məni.

Yaxud: Arazı ayırdılar
        Qum ilə doyurdular-

 oxudublar bizə.

    Əslində isə:
    Arazı ayırdılar
    Qan ilə doyurdular- olub .

       Düşmən sözümüzdən, nəğməmizdən, səsimizdən qorxub həmişə. Onu təhrif etdirib, unutdurub, əsas məqsəddən fikrimizi yayındırıb həmişə.  Təbriz ruhumuzun şəhəridi. Təbrizdə yenə ruhumuz, sözümüz, mahnımız özünə qayıdıb. Zaman- zaman nəsə aldırmaq istəmişik Təbrizdə. Amma nəsə alınmayıb. Deyəsən, bu dəfə alınacaq.

Mübariz Məsimoğlu.

DÖRDÜNCÜDALĞA.AZ